Varoluşçu Felsefe: Tefekkür ve Yargı

Adı : Varoluşçu Felsefe: Tefekkür ve Yargı

Varoluşçu felsefe, insanın varoluşunu, anlamını ve gerçekliğini sorgulayan bir dal olarak öne çıkıyor. Varoluşçu düşünürler, insanın dünyaya nasıl bakması gerektiği konusunda farklı yollar öneriyorlar. Bu felsefe, özellikle 20. yüzyılın başlarında ortaya çıkan Nietzsche, Sartre, Heidegger ve Camus gibi felsefeciler tarafından geliştirilmiştir.
Tefekkür
Varoluşçu felsefede tefekkür, insanın yaşadığı dünyaya ve kendisine dair sorular sorması, bu soruları cevaplamak için düşünmesi ve sorgulamasıdır. Tefekkür, insanın yaratıcılık potansiyelini de ortaya çıkarır çünkü insan soruların cevaplarını bulmak için farklı yollar arar ve bu yolları keşfederken yeni şeyler üretir.
Örneğin, Nietzsche'nin varoluşçu düşüncesi, insanın yaşamında özgürlük, tutku ve yaratıcılık potansiyeli olduğunu vurgular. Nietzsche, insanın hayatında bir amacı, bir anlamı olması gerektiğini savunur. Ancak bu anlamı bulmak için insanın herhangi bir kalıp ya da önceden kabul edilmiş bir anlam olmadan kendi kendine yaratması gerektiğini söyler. Böylece insan, yaşamda özgürce yaratıcılığını kullanarak kendini her an yeniden yaratabilir.
Yargı
Varoluşçu felsefede yargı, insanın kendi özgürlüğünü kullanarak kararlar vermesi, seçimler yapması, eylemlerde bulunmasıdır. Yargı, insanın kendini hayattaki durumlarına uygun şekilde şekillendirmesi anlamına da gelir. İnsan, hayatındaki her türlü kararı kendisi alır. Bu, insanın kendi sorumluluğunu alması gerektiği anlamına gelir.
Örneğin, Sartre'ın varoluşçu düşüncesi, insanın özgürlüğünü vurgular. İnsan, hayatta karşılaştığı her türlü durum karşısında özgür bir şekilde seçim yapar ve bu seçimlere uygun şekilde yaşar. Sartre, insanın özgürlüğüne uygun şekilde hareket etmediği takdirde, kendi kendine yabancılaşarak ve hayatını anlamsız hale getirerek yaşadığını söyler.
Sonuç olarak, varoluşçu felsefe, insanın hayatta nasıl bir durumda olduğunu sorgulaması ve kendini tanıması için bir davettir. Tefekkür ve yargı, insanın kendini keşfetmesine ve yaşamında daha anlamlı bir yön bulmasına yardımcı olur. İnsanın özgürlüğü ve yaratıcılığı, varoluşçu düşüncenin temel öğeleridir. Bu felsefe, insanların kendilerini anlamak için bir araçtır ve hayatta hangi yolda ilerlemek istediklerine karar vermelerine yardımcı olur.