Postmodern Romanların İncelenmesi

Adı : Postmodern Romanların İncelenmesi

Postmodernizm, modern dönemin eleştirisi ve alternatif bir kültürel harekettir. Bu hareket, modernizmin eleştirisi yaparak, modernist düşüncelerle çatışarak kendi özgün tarzını yaratmak istemiştir. Bu felsefe çerçevesinde postmodern roman da, modernizmi eleştirerek, yeni bir anlatı tarzı yaratmak için kendi özgün stilini kullanmıştır.
Postmodern romanlar, modern romanlardan farklı olarak, anlatım ve yapısal özellikleri bakımından daha özgün bir tarz benimsemiştir. Postmodern romanlar, eserlerini yıkıcı, parçalı bir tarzda anlatır. Yazarlar, bir anlatı içinde ve bir hikâye aracılığıyla, gerçekliği, bireysel olarak ele almak yerine birçok farklı bakış açısı sunarak, okuyucuyu zorlayan, kayan bir zeminde anlatırlar.
Öğrenmek için koşulsuz yargılarını yok etmek isteyen postmodern yazarlar, epik anlatım yerine lirik bir anlatım tarzını benimsemiştir. Bunun yanı sıra, anlatımın aniden değişimler göstermesi, zaman ve mekânın karıştırılması, gerçek ve hayal arasındaki çizgiyi bulanıklaştırması, eserlerin okuyanlar için daha da anlaşılması zor hale getirir.
Postmodern romanların neredeyse her bir yazarı birbirinden farklı tarzlara sahiptir. Bu yazarların bazıları, yıkıcı olan tarzı benimseyerek, dünyayı eleştirirken, bazıları ise bu yıkıcı tarzdan kaçınıp, daha lirik bir tarz benimseyerek, yine de dünyayı eleştirmektedir.
Örneğin, İngiliz yazarı Martin Amis, kara komedi tarzıyla postmodernizmi benimsemiştir. “London Fields” adlı romanı, içinde birçok farklı bakış açısı barındırarak, okuyucuyu sürekli bir şaşkınlık içinde bırakmaktadır.
Amerikalı yazar David Foster Wallace, postmodernizmle verilen eleştirileri, hipergerçekçi ve metafiktif bir tarzda yansıtmaktadır. Güzel Bir İnceleme İçin Korkunç Bir Kafanın Anatomisi adlı eseri, zaman ve mekânın nabzını tutarken, bir yandan da nesnel okuyucuları kendi hikâyesine dahil etmeye çalışır.
Bir diğer örnek olarak, Fransız yazar Michel Houellebecq, siyasi bir eleştiri sunarak kişisel trajedilerini eleştirebilen, bozulmuş ve ahlaki değerleri sistematik bir şekilde alt üst eden bir anlatıda kendisine yer bulur. Bu yazar, “Uğursuzluğun Eleştirisi” ve “Elementar Parçacıklar” adlı romanlarıyla postmodern tarzda yazdı.
Sonuç olarak, postmodernizmin, modernizmin eleştirisi ve alternatif bir kültürel hareket olduğu söylenir. Postmodernizmin bu eleştirisi, postmodern yazarların, modernizmi eleştirerek, özgün bir tarz yaratmak için kendi özgün stilini kullanmalarına yol açtı. Postmodern romanlar, anlatım ve yapısal özellikleri bakımından daha özgün bir tarz benimsemişlerdir. Bu eserlerde, gerçekliğin çizgisi bulanıklaşır, zaman ve mekân karıştırılır, okuyucu kayan bir zeminde anlatıya dahil edilir. Yazarların birçoğu, yıkıcı olan tarzı benimseyerek dünyayı eleştirirken, bazıları daha lirik bir tarz benimseyerek yine de dünyayı eleştirmektedir. Farklı yazarların postmodern tarzdaki eserleriyle, okuyuculara kendi hayatlarına bakış açılarını da değiştirebilecek bir düşünsel derinlik kazandırır.