Genetik Mühendisliği İle İnsanlar Arasında Uçan Hayvanlar

Adı : Genetik Mühendisliği İle İnsanlar Arasında Uçan Hayvanlar

Genetik mühendisliği son yıllarda gelişen bir teknolojik alan. Bu alan sayesinde, canlıların DNA’ları üzerinde çeşitli değişiklikler yapılıp, arzu edilen özellikler elde edilebiliyor. İnsanların hayal bile edemeyeceği fantezi dünyasına dair pek çok şeyi gerçeğe dönüştüren genetik mühendisliği, insanoğlunun doğayı kendi iradesine boyun eğdirmesi anlamına geliyor. Bu yazıda, bu alanda yapılan çalışmaların bir örneği olarak uçan hayvanlar konusunu ele alacağız.
Uçan hayvanların doğada birçok işlevi vardır. Kendilerini beslemek, avlanmak, kaçmak ya da çiftleşmek gibi amaçlarla uçarlar. Ancak insanoğlu, uçan hayvanların kendisine de yararlı olabileceği düşüncesiyle bu alanda da çalışmalar yapmakta. Bu noktada, genetik mühendisliği devreye girerek, uçan hayvanların DNA’larında dağişikler yapılıyor.
Öncelikle şunu belirtmek gerekir ki, uçan hayvanlara kanat takarak uçmalarını sağlamak doğayla uyuşmayan bir işlem. Bu yüzden, bilim insanları uçan hayvanların metabolizmalarında ve vücut yapılarında değişiklikler yapma yoluna gidiyorlar. Bu konuda en çok üzerinde durulan türler kuşlar ve böcekler.
Kuşlar, doğanın en büyük uçucularından biridir. Kuşların uçması için sahip olduğu anatomik yapılar bileşenlerinin hepsi birbirleri ile dengelenmek zorundadır. Kuşlar vücut ağırlıklarının çok üstünde kalkış yaparken de aerodinamik bir denge oluştururlar. Bu nedenle, kuşların DNA’sındaki değişikliklerin de çok hassas bir şekilde yapılması gerekiyor.
Genetik mühendisliği ile kuşlarda bazı özellikler oluşturulmuştur. Örneğin; daha güçlü kanat kaslarına sahip olmaları, deri membranlarının daha büyük olması, daha büyük göğüs kaslarına sahip olmaları, daha ince kemiklere sahip olmaları gibi özellikler kuşlar ve diğer uçucu canlılara aşılanabilmektedir.
Ayrıca, araştırmacılar kuşlara yolculuk sırasında özgüven vermek için koku, sıcaklık ve hava akımı gibi etmenleri de kontrol edebiliyor. Bu özellikler ile kuşların uçuş enerjileri, enerji yoğunluğu ve aerodinamik yapıları elektrolitik olarak optimize edilerek, kuşların uçtuğu daha uzun mesafeler elde edilmekte.
Böcekler de uçan hayvanlar arasında başka bir türdür. Böcekler uçuş sırasında aerodinamik bir denge oluşturmak adına hareketleri çok hızlı yaparlar. Böceklerin kanatları çok ince olup, vücutlarına orantısız gelirler ve zamanla yıpranmalara neden olurlar. Bu nedenle, böceklerin DNA’sındaki değişiklikler sayesinde, kanatları daha sağlam yapıda yapılabilir.
Çelebi böceği, sinek, arı gibi meşhur uçan böcekler de üzerinde çalışılan türler arasındadır. Bu böceklerin uçuş enerjileri, hava akımını hissedecek sensörlerinin ve gözlerinin çalışabilmesi gibi özelliklerinde geliştirilmeler mümkündür. Böceklerin enerji kapasiteleri, hareket kabiliyetleri, ısı toleransları ve aerodinamik yetenekleri gibi özellikleri elektrolitik olarak optimize edilerek, böceklerin uçma performansı artırılabilir.
Sonuç olarak, genetik mühendisliği ile uçabilen hayvanların DNA’sında yapılan değişiklikler ile hayvanların vücut yapıları ve metabolizmaları iyileştirilebilir. Ancak, bu konuda çalışmalar halen devam etmekte ve hala pek çok bilinmeyen faktör vardır. Bu çalışmaların sonunda, uçan hayvanların DNA’sında yapılan değişiklikler sayesinde insanoğlu, uçma yeteneğine kavuşabilir mi, bunu zaman gösterecektir.