Felsefi Materializmin ve Diyalektik Materyalizmin İç İçe Geçmişliği

Adı : Felsefi Materializmin ve Diyalektik Materyalizmin İç İçe Geçmişliği

Felsefi materializm, madde ve doğa temelli bir dünya algısıdır. Bu anlayış, insan düşünceleri ya da idealleri gibi somut olmayan kavramlara yer vermez. Maddenin gerçekliği ve doğanın gözlemlenebilir olması en önemli dayanakları olarak kabul edilir. Diyalektik materyalizm ise, felsefi materyalizmi geliştirerek, maddeyle birlikte fikir ve tarihsel gelişme gibi soyut kavramları da kapsayan bir teori olmuştur. Bu yazıda, felsefi materyalizm ve diyalektik materyalizmin birbirine bağlılığı ve etkileşimini inceleyerek, farklı örnekler sunacağız.
Felsefi materyalizm, ilk defa Antik Yunan filozoflarından Demokritos tarafından ortaya atılmıştır. Kendisi, maddenin sonsuzluğu ve parçacık yapıda olduğu görüşünü benimsemiştir. Felsefi materyalizm, insanın doğa ötesi güçlerle ilgilenme eğilimini de reddeder. Buna karşılık, maddeyi ve doğayı inceler. Bu yaklaşımın en bariz örneği, fizik ve kimya gibi bilimlerdir. Bu bilimler, nesnel ve kesin bir gerçekliği ifade ederler.
Diyalektik materyalizm, felsefi materyalizmi geliştirerek, toplumsal değişim ve tarihsel gelişmeler gibi soyut kavramları da açıklayan bir teori haline gelir. Bu yaklaşım, iki temel prensibe dayalıdır. Bunlar, diyalektik ve materyalizmdir. Diyalektik, tez, antitez ve sentez olarak adlandırılan bir süreci ifade eder. Materyalizm, ise insan düşünceleri ya da anlayışları yerine, maddenin temel olduğunu savunur. Diyalektik materyalizm, insan davranışlarının da bir tarihsel sürece bağlı olduğunu kabul eder.
Diyalektik materyalizmin en önemli özelliği, uzun vadeli toplumsal değişimin düzenli bir şekilde gerçekleştiği görüşüdür. Buna göre, toplumlarda köklü değişimler, sosyal çelişkilerin oluşmasıyla başlar. Bu sosyal yıkım durumu, yeni bir toplum biçiminin ortaya çıkmasına neden olur. Diyalektik materyalistler, tarihin bu düzenli döngüsünün, maddeye dayalı bir biçimde açıklanabileceğine inanırlar.
Yukarıdaki açıklamalara örnek olarak, Fransız Devrimi verilebilir. Bu aşamada, İşçi sınıfı ve burjuva sınıfı arasındaki çekişme, kırsal kesimdeki yoksul köylülerin talepleriyle birleşir. Bu durum, tüm Fransa'yı etkileyen bir sosyal karışıklığa neden olur. Sonuç olarak, eski aristokratik düzen, demokratik bir cumhuriyetle değiştirilir. Burada, diyalektik materyalizmin temel prensiplerinden biri olan antitez-sentez süreci gerçekleşir.
Başka bir örnek de, Marksizm'de görülmektedir. Diyalektik materyalist bir felsefe olan Marksizm, toplumsal değişimlerin köklü bir şekilde gerçekleştirilebileceği bir yaklaşımdır. Burada, kapitalizmin dayattığı sömürücü koşulların ortadan kaldırılması amaçlanır. Bunun için, işçi sınıfının birliğinin kurulması ve üretim araçlarının devletleştirilmesi önerilir. Bu, çoğu ülkede sosyalist devrimlere neden oldu.
Sonuç olarak, felsefi materyalizm ve diyalektik materyalizm, birbirinin iç içe geçmiş prensipleridir. Diyalektik materyalizm, felsefi materyalizmi geliştirmiş ve tarihsel değişimin kökenine analitik bir yaklaşım getirmiştir. Sosyal yapının değişiminin materyalist olduğuna inanırlar ve bu nedenle toplumun gelişimi doğrudan insanlar tarafından değil, materyal koşulların temelinde yatar. Bütün bu prensiplere dayanarak, diyalektik materyalizm, toplumsal değişimlerin mevcut koşullar çerçevesinde gerçekleşmesine olanak tanır.