Edebiyatın Göstergebilimsel Boyutu Üzerine Eleştirel Düşünce

Adı : Edebiyatın Göstergebilimsel Boyutu Üzerine Eleştirel Düşünce

Edebiyatın göstergebilimsel boyutu, bize anlatılan hikayelerin arkasında yatan sembollerin ve kodların incelenmesi ve analiz edilmesidir. Bu boyut, okuyuculara metnin yüzeyinde olanları değil, altında yatan düşünceleri anlamalarına yardımcı olur. Bu konuda, hem dünya edebiyatından hem de Türk edebiyatından örnekler vereceğim.
Birinci örnek olarak, Amerikalı yazar Nathaniel Hawthorne'nin The Scarlet Letter adlı romanını ele alalım. Bu roman, 17. yüzyıl Puritan toplumunda, bir kadının zina suçundan dolayı işlenen cezayı ele alır. Romanın başkahramanı Hester Prynne, cinsel suç işlediği için mahkum edilir ve büyük kırmızı bir harf ile cezalandırılır. Bu roman, yüzeyde sadece bir kadının cezalandırılması hikayesi gibi görünse de, göstergebilimsel boyutu incelediğimizde, Hester Prynne'in büyük kırmızı harfi, toplumun kadın cinselliğini bastırmak için taktığı bir sembol olarak ortaya çıkar. Harfin büyüklüğü, toplum tarafından nasıl kınandığına ve kadınların nasıl aşağılandığına işaret eder.
İkinci örneğimiz ise, Türk edebiyatından, Hasan Ali Toptaş'ın Gölgesizler adlı romanıdır. Bu roman, bir kasabada yaşayan bir adamın, karanlık geçmişindeki sırlarla yüzleşmesi hikayesidir. Göstergebilimsel boyutuna baktığımızda, romanın adı bile anlatılan hikayede önemli bir sembol olarak ortaya çıkar. Gölgesizler, kasaba halkının geçmişinde sakladığı ve gölgeden yoksun olan bir varlık olduğuna inandıkları varlıkları ifade eder. Bu sembol, toplumda var olan önyargıların, insanların ötekileştirilmesine nasıl sebep olduğunun bir örneğidir.
Son olarak, tarihe damga vuran bir eserden bahsetmek istiyorum. George Orwell'in Hayvan Çiftliği adlı romanı, bir çiftlikteki hayvanların, çiftliği ele geçirme ve kendi kendilerini yönetme hikayesini anlatır. Roman, yüzeyde sadece hayvanların başarısı hikayesidir ancak göstergebilimsel boyutuna baktığımızda, okurlara toplumsal devrimlerin, içinde bulundukları yönetime karşı olan isyanlarının ve sınıflar arası çekişmelerin sembolik bir temsilini sunar. Hayvan Çiftliği adlı roman, bir sınıfın diğerine üstünlük kurmalarına rağmen, kendilerini aynı düzeyde göstermek için kullandığı sembolik bir roman olarak değerlendirilebilir.
Sonuç olarak, edebiyatın göstergebilimsel boyutu, metinlerin çok katmanlı bir şekilde okunması gerektiğini gösterir. Yazarlar, kalem hikayelerini yazarken, sembolik ifadeler kullanarak, okurlarını toplumun, tarihin ve insan doğasının derinliklerine götürürler. Bu sembolik ifadeler, sadece kendi dönemlerinde değil, zamanının ötesinde okuruna bir şeyler sunar ve dünya edebiyatının en büyük eserleri arasına girmelerine sebep olur.